Czujesz się samotny, brakuje Ci ciepła, pomocnego ramienia i czyjegoś czułego uśmiechu. Jesteś osobą silną i świetnie dajesz sobie radę, pokazujesz światu odważne i zdecydowane oblicze, ale czasami czujesz, że naprawdę trudno mierzyć się ze wszystkim samemu.

Nuży Cię codzienny kołowrotek i masz poczucie, że nie realizujesz w pełni swojego potencjału. Gdzieś po drodze zatraciłeś swoje marzenia, zrezygnowałeś z dążenia do gwiazd na rzecz szarej rzeczywistości. Poprzestałeś na małym i niby na co dzień wszystko gra, ale jednak gdzieś w Twojej duszy odzywa się czasem cichy głosik, że jeszcze byłbyś w stanie wszystkim pokazać, na co naprawdę Cię stać...

Wokół Ciebie dzieje się tyle, że masz czasem wrażenie, iż Twoja głowa pęknie od nadmiaru myśli i wrażeń, niekoniecznie pozytywnych. Dni lecą szybko jak szalone, nawet nie zauważasz, kiedy ranek przeobraża się w wieczór. Nie masz kiedy przystanąć ani kiedy odpocząć. Marzysz o ucieczce od wszystkich i wszystkiego, o pogrążeniu się w błogiej ciszy, o tym, żeby nic nie musieć i żeby niczego od Ciebie nie wymagano - chociaż przez chwilę.

Rutyna Cię dobija. Każda godzina jest podobna do poprzedniej, kolejne dni mijają bez zaskoczeń. Praca, dom, praca. Wszystko wedle stałego rozkładu jazdy. Oczywiście jesteś zadowolony, że osiągnąłeś stabilizację i spokój, ale Twoja podświadomość wyraźnie mówi, że masz tego serdecznie dość! Chciałbyś zrobić coś szalonego, nietypowego, wyrwać się na nieplanowaną wyprawę, postąpić zupełnie spontanicznie i inaczej, niż wszyscy się tego po Tobie spodziewają.

Wiele na Tobie blizn, bardziej bądź mniej świeżych ran. Przeżyłeś w życiu sporo, nieraz czułeś się odrzucony bądź zawiedziony, nieraz łamano Ci serce, wielokrotnie doznałeś rozczarowania z powodu bliskich Ci osób bądź zawiodłeś sam siebie. Na co dzień starasz się nie pamiętać o tym, co Cię boli i żyć normalnie, ale Twoje lęki i złe doświadczenia co jakiś czas dopadają Cię i stają na drodze do szczęścia. Wiesz, że uczyniły Cię tym, kim jesteś dzisiaj, i ma to swoje plusy, ale bardzo chciałbyś uleczyć i oczyścić swoją duszę.

Sam wiesz najlepiej, w jakiej dziedzinie Ci tego najbardziej brakuje. Czy chodzi o uznanie szefa? Czy może o zwykłe "dziękuję" od kogoś bliskiego? A może o to, że Twoja pewność siebie i wiara we własne umiejętności doznała ostatnio uszczerbku i przydałby się ktoś, kto powie, że jesteś wyjątkową, wspaniałą i piękną osobą? Każdy z nas potrzebuje uznania i wsparcia. Nie ma powodu wstydzić się tego, to nie interesowność ani materializm!