Krótka pierwsza faza, przez wiele osób błędnie identyfikowana jako "miłość". Nasze myśli koncentrują się wyłącznie na obiekcie uczuć, myślimy o jego potrzebach, jego oczekiwaniach, własne odsuwając na dalszy plan.

Stale towarzyszy nam uczucie obezwładniającego szczęścia, każda chwila staje się wyjątkowa, poświęcamy wybrankowi pierwszą myśl rano i ostatnią wieczorem. Pojawia się mocne pobudzenie fizjologiczne, czyli po prostu namiętność.

Nasze zakochanie zostało odwzajemnione i wchodzimy w różową fazę romantycznych początków. Namiętność eskaluje i osiąga szczyt, a miłosne uniesienia wysuwają się na pierwszy plan. Czujemy motyle w brzuchu i nie dostrzegamy wad naszej drugiej połówki.

Chcemy z nim/nią spędzać jak najwięcej czasu, tylko we dwoje, reszta świata liczy się nagle zdecydowanie mniej! To piękny okres, niestety - również relatywnie krótki.

Najbardziej nasycona i zbilansowana faza związku, oparta na trzech funkcjonujących w równowadze komponentach: namiętności, zaangażowaniu i intymności, chociaż namiętność zaczyna się powoli obniżać w porównaniu do pierwszych faz związku, natomiast to zaangażowanie, czyli myśli, decyzje, uczucia, ciągła walka o trwałość relacji stanowi najbardziej stały element ją podtrzymujący.

Widzimy już nie tylko zalety, ale i wady naszej połówki, ale przyjmujemy je i umiemy z nimi postępować. To czas inwestycji w przyszłość; na tym etapie decyduje się często, czy związek czeka w perspektywie przetrwanie.

To najdłuższa faza związku miłosnego, która może dostarczyć obojgu partnerom satysfakcji i spełnienia, nawet jeżeli namiętność jest już na niskim poziomie. Warunkiem jest tu podtrzymywanie intymności, opartej na wzajemnym szacunku, zrozumieniu, wsparciu, bliskości.

Im więcej pozytywnych emocji dostarczamy, tym trwalszy żywot intymności w związku, dlatego to jest dobry czas np. na wspólne spędzanie czasu, dzielenie hobby, oddawanie się czynnościom sprawiającym przyjemność obu stronom itp.

Jeżeli intymność w związku, czyli okazywanie sobie wsparcia, budowanie bliskości i szacunku zostały zaniedbane, związek może przejść w fazę pustą, co grozi jego rozpadem.

Często jednak obie strony decydują się podtrzymywać zaangażowanie, na przykład z uwagi na łączące ich zobowiązania, rodzinę, dzieci, długi czas spędzony razem, a czasem również lęk przed samotnością, destabilizacją i zaczynaniem od nowa.