Masz swoje słabości, jak każdy, ale też doskonale znasz i doceniasz swoje mocne strony. Nie pozwalasz, by opinia innych czy krytyka zbiły Cię z pantałyku. Tę nieuzasadnioną olewasz, z konstruktywnej natomiast potrafisz wyciągnąć wnioski. W nowej sytuacji posiłkujesz się tupetem, bo wiesz, że nawet udawana pewność siebie może być wystarczająco przekonująca, jeżeli ludzie w nią uwierzą!

W większości przypadków polegasz na sobie, znasz swoją wartość i ufasz w swoje umiejętności. Krytyka zbija Cię trochę z tropu, ale nie dajesz tego po sobie poznać, starasz się walczyć o to, co Ci się należy. Nie należysz może do tych, którym świat zawsze leży u stóp, ale lubisz siebie, lubisz swoje życie i nie chciałbyś się z nikim zamienić.

Zdajesz sobie sprawę, że brakuje Ci pewności siebie i to utrudnia Ci życie, ale z drugiej strony dobrze wiesz, że to nieuzasadnione wrażenie i starasz się z nim walczyć. Miewasz jednak słabsze chwile, kiedy wydaje Ci się, że nigdy niczego nie osiągniesz i że powinieneś być lepszy, mądrzejszy i bardziej efektywny, aniżeli jesteś. Potrzebujesz wtedy życzliwości kogoś bliskiego, kto ponownie naprowadzi Cię na właściwe tory.

Dlaczego traktujesz siebie z taką podejrzliwością i niechęcią? Stale wydaje Ci się, że jesteś słabszy, gorszy, bylejaki. Nikt nie zatęskniłby za Tobą, na nic wielkiego Cię nie stać. Gwarantujemy, że są ludzie, którzy zazdroszczą Ci pewnych umiejętności albo chcieliby być tak serdeczni, sprawni czy mądrzy jak Ty. Przestań porównywać się z innymi i liczyć na ich aprobatę. Jak świat ma w Ciebie uwierzyć, skoro Ty sam nie jesteś w stanie tego zrobić? Zaprzyjaźnij się ze sobą, a reszta przyjdzie dużo łatwiej!